Factors afectius i emocionals del fracàs escolar.
Estem a finals curs per a molts estudiants. Tot són presses, treballs a últim moment, estudiar fins a última hora,... però també hi ha estudiants que ja es donen per vençuts, que no volen o més aviat no creuen que puguin aprovar ni tenen ganes d’intentar-ho. Algunes investigacions han demostrat que entre un 30 i un 50% dels fracassos escolars es deuen a causes emocionals. Dintre d’aquest apartat entrarien trastorns com tendències depressives o fins i tot depressions, baixa autoestima, trastorns d’ansietat, i a vegades complicacions més severes.
La problemàtica afectiva i emocional és molt potent i pot descompensar a la persona, fer-la dubtar de sí mateixa i fer-la sentir i arribar a convèncer-se que no té massa a fer i que mai no podrà tirar endavant en els seus estudis i ni en la seva vida. Algunes de les problemàtiques es donen en la vida familiar que alteren i descol·loquen al més atrevit i segur. Situacions especials com la mort o malaltia d’un dels progenitors o d’un ser volgut pel nen, l’abandonament, la separació del matrimoni, el nou aparellament d’un dels pares, el naixement d’un nou germà...
Un altre factor és la severitat excessiva o la disciplina extrema dels pares, o bé un excés de perfecció que fan que es creïn unes expectatives molt elevades que els nens no poden assolir (han de ser els millors). Tot això pot comportar molta inseguretat i poca confiança en si mateixos. Per un altre cantó l’excés de protecció o que un nen sigui mimat en excés li crearà una falsa inseguretat que el portarà a dubtar i a no saber enfrontarse a les frustracions i limitacions que la vida comporta. Tanmateix no és fàcil ajudar a estudiants amb problemàtiques emocionals ja que moltes vegades la seva impotència o desencís posen en qüestió aspectes personals dels qui estan al seu costat, ja sigui mestres, familiars o amics. A vegades cal alguna ajuda professional pel fill o filla però també pels seus familiars. Si aquests prenen consciència del que passa o ha passat a casa podran entendre millor el que pateixen els nois i noies estudiants i oferir-los un marc de comprensió més gran que possibiliti una nova manera d’estudiar i de relacionar-se.
Eduard Fonts, psicòleg.